πονεσ(ι)άρης

-α, -άρικο, Ν

1. πονετικός

2. (το θηλ. με ειρωνική, σαρκαστική σημ.) η πονεσ(ι)άρα

αυτή που εύκολα παραδίδεται σε ακολασία, η πόρνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πόνεση + κατάλ. -ιάρης* (πρβλ. λυπησ-ιάρης)].